ساخت باتری
تاریخچه ساخت باتری: باتری توسط فیزیکدان ایتالیایی الساندرو ولتا در سال 1800 اختراع شد. قبل از اختراع او، مردم الکتریسیته ساکن را مطالعه کرده بودند، اما هیچ کس منبع برقی را پیدا نکرده بود که بتواند بیش از یک ثانیه دوام بیاورد. ولتا نشان داد که الکتریسیته می تواند به طور مداوم توسط یک واکنش شیمیایی تولید شود. اولین باتری ها کمتر از یک ساعت دوام آوردند، اما پیشرفت های زیادی به دنبال داشت که آنها را کاربردی تر کرد. تا حدود سال 1900، زمانی که ایستگاه های برق و سیم برای توزیع برق رایج شد، باتری ها تنها منبع برق بودند.
وسیلهای که الساندرو ولتا اختراع کرد، «سلول ولتایی»، حاوی مایع اسیدی ضعیفی بود که بار را هدایت می کرد و فلزات مختلفی در انتهای یک لوله کوتاه داشت. او متوجه شد که اگر تعدادی از آنها را روی هم بگذارد ولتاژ افزایش می یابد.
استفاده
از این کلمه به دستگاه الکتریکی بنجامین فرانکلین نسبت داده می شود. در سال 1749، او این اصطلاح را برای مجموعه ای از خازن هایی که در حال آزمایش بود، استفاده کرد.
صفحات موازی یا سلول های ولتایی در اولین باتری های الکتریکی به روشی مشابه چیده شدند. اولین باتری قابل شارژ در سال 1859 اختراع شد. این باتری با استفاده از مخلوط سرب و اسید کار می کرد. این نوع هنوز هم امروزه به عنوان باتری استارت در خودروها استفاده می شود.
باتری لوله یا بلوک معمولی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، «سلول خشک» نامیده می شود، زیرا برای حمل بار در داخل آن به مایع نیاز ندارد. اولین باتری سلول خشک توسط یک مهندس فرانسوی به نام ژرژ لکلانش در سال 1866 اختراع شد.
در طول سال ها، پیشرفت های زیادی در انواع جنس باتری ها ارائه شده است. آخرین پیشرفت عمده، باتری های لیتیوم یونی بود که در سال 1985 اختراع شد. این باتری ها قابل شارژ و دارای ماندگاری طولانی هستند، که آنها را برای مواردی مانند دوربین های دیجیتال و تلفن های همراه بسیار مفید کرده است.
